Przejdź do głównej treści

Zagnieżdżone portlety Zagnieżdżone portlety

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Aktualności na WPiA UJ

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Prof. dr hab. Stanisław Waltoś. 90. rocznica urodzin nestora polskiej nauki prawa i postępowania karnego oraz muzealnictwa

W dniu 9 lutego br. przypada 90-a rocznica urodzin prof. dr. hab. Stanisława Mariana Waltosia, wybitnego naukowca, zasłużonego muzealnika, działacza społecznego, powszechnie lubianego i szanowanego autorytetu, mentora i mistrza dla wielu pokoleń polskich prawników. Dostojny Jubilat jest jednym z najwybitniejszych współczesnych polskich prawników o uznanym dorobku naukowym w zakresie historii prawa i postępowania karnego. Przez wiele lat kierował Zakładem Postępowania Karnego na Wydziale Prawa UJ, w latach 1977–2011 pełnił funkcję Dyrektora Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest aktywnym członkiem Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności.

Prof. dr hab. Stanisław Waltoś urodził się 9 lutego 1932 w Stanisławowie.

Dostojny Jubilat ukończył w 1954 r. studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po studiach został skierowany do pracy w Prokuraturze Wojewódzkiej w Krakowie, gdzie był zatrudniony kolejno w charakterze asesora, referendarza śledczego i podprokuratora. W 1956 r.  rozpoczął pracę naukową i dydaktyczną w Katedrze Postępowania Karnego na Uniwersytecie Jagiellońskim, najpierw jako asystent stopniowo uzyskując wszystkie szczeble kariery uniwersyteckiej. W 1962 uzyskał stopień naukowy doktora w oparciu o rozprawę zatytułowaną Funkcje i formy aktu oskarżenia w procesie karnym, którą napisał pod kierunkiem prof. Mariana Cieślaka. Praca ta została wyróżniona przez „Państwo i Prawo”. W latach 1962–1964 był radcą w Prokuraturze Wojewódzkiej w Krakowie a w 1964 otrzymał stypendium habilitacyjne i zrezygnował z pracy w prokuraturze.

W 1968 r. został doktorem habilitowanym na podstawie rozprawy pt. Model postępowania przygotowawczego na tle prawnoporównawczym. W 1974 r. objął stanowisko kierownika Zakładu (potem przemianowanego na Katedrę) Postępowania Karnego na Wydziale Prawa UJ. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1979 r., a profesora zwyczajnego w 1987 r. W 2002 r. przeszedł na emeryturę, przez wiele lat pozostając wykładowcą Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.

Był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności w latach 80-ych XX w., ekspertem rządu Republiki Łotewskiej a w latach 1992-1997 także ekspertem Rady Europy. Uczestniczył w pracach nad kodyfikacjami karnymi z 1997 r., będąc inicjatorem wprowadzenia do polskiej procedury karnej instytucji świadka anonimowego i świadka koronnego. W latach 1995–2004 był sekretarzem generalnym polskiej grupy Association Internationale de Droit Pénal, a w latach 1999–2003 przewodniczącym Association internationale des sciences juridiques. W latach 2000–2002 był członkiem Rady Legislacyjnej działającej przy Prezesie Rady Ministrów. W okresie 2004–2006 przewodniczył Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, a następnie w latach 2009–2015 był członkiem tej komisji. W 2001 r. został wybrany członkiem korespondentem Nordrhein-Westfälische Akademie der Wissenschaften und der Künste.

Został uhonorowany tytułem doktora honoris causa trzech uniwersytetów: Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2004), Uniwersytetu im. Immanuela Kanta w Kaliningradzie (2007) oraz Uniwersytetu Warszawskiego (2011).

W latach 1994–1997 był przewodniczącym Rady Fundacji dla Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2001 r. otrzymał Medal „Merentibus” przyznany przez Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 2007 r. Medal Uniwersytetu Jagiellońskiego „Plus ratio quam vis” a w 2012 został uhonorowany tytułem Profesora Honorowego Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od wielu lat aktywnie uczestniczy w pracach prezydium i komisji Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Był wiceprzewodniczącym prezydium Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM). Przewodniczył Stałej Konferencji Dyrektorów Muzeów Krakowskich w latach 2004 – 2014. Jest także zasłużony w ratowaniu „Rydlówki” w krakowskich Bronowicach Małych. W ramach Uniwersytetu Jagiellońskiego był w latach 90-ych XX w. inicjatorem utworzenia i członkiem Stałej Rektorskiej Komisji ds. Ochrony Zabytków UJ.

Prof. dr hab. Stanisław Waltoś jest także zasłużonym dla Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa UJ a Jego wystąpienia dla studentów cieszą się zawsze dużym zainteresowaniem.

W latach 1985–2002 był redaktorem naczelnym „Archivum Iuridicum Cracoviense”. W tym sam okresie był także redaktorem naczelnym „Opuscula Muzealia”, ponownie funkcję tę objął w 2006[. Został też członkiem komitetu redakcyjnego „Czasopisma Prawno-Historycznego”. Pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Naukowej Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (2016-2021) oraz Przewodniczącego Rady Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego (do 2019).

Dostojny Jubilat jest autorem około czterystu publikacji, w tym wznawianego kilkanaście razy podręcznika Proces karny: zarys systemu. Wydał m.in.: Pitaval krakowski (wspólnie ze Stanisławem Salmonowiczem i Januszem Szwają), Warszawa 1962 (do 2010 łącznie 5 wydań), Akt oskarżenia w procesie karnym, Warszawa 1963, Zarys prawa karnego materialnego i procesowego (wspólnie z Kazimierzem Buchałą), Kraków 1971, Postępowanie szczególne w procesie karnym: postępowania kodeksowe, Warszawa 1973, Proces karny w kazusach, Warszawa 1974, Zasady prawa i procesu karnego (wspólnie z Kazimierzem Buchałą), 1975, Krajobraz „Wesela”, Kraków 1982 (do 2000 łącznie 3 wydania), Proces karny: zarys systemu, Warszawa 1985 (do 2009 łącznie 10 wydań), Świadek w procesie sądowym (red.), Warszawa 1985, Podstawy prawa i procesu karnego (wspólnie z Andrzejem Markiem), Warszawa 1999 (do 2008 łącznie 4 wydania), Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1999, Naczelne zasady procesu karnego, Warszawa 1999, Na tropach doktora Fausta i inne szkice, Warszawa 2004, Owoce zatrutego drzewa, Kraków 2010, Zagadnienia dowodowe w procesie karnym (red.), Kraków 2011, Grabież Ołtarza Wita Stwosza, Warszawa 2015, wspomnienia Wędrowanie po wyspach pamięci, Warszawa 2019.

W imieniu Rady Wydziału Prawa i Administracji UJ, Kolegium Dziekańskiego i całej Społeczności naszego Wydziału składam Panu Profesorowi życzenia nieustającego zdrowia i wszelkiej pomyślności. Ad multos annos Panie Profesorze!

 

Prof. dr hab. Jerzy Pisuliński

Dziekan Wydziału Prawa i Administracji UJ